środa, 12 maja 2010

Grzałki ze spiralą grzejną

Zbudowane są one w ten sposób, że w pojemniku ze szkła lub metalu znajduje się spirala grzejna lub inny opornik, który jest unieruchomiony za pomocą piasku lub gruzu szamotowego. Od opornika odchodzą przewody zakończone wtyczką. Przy uchwycie służącym do zamocowania w akwarium umieszczone są informacje o mocy grzałki (najczęściej spotykane 10—150 W).
Grzałka powinna być umieszczona w akwarium w ten sposób, aby jak największa część obudowy była zanurzona. Wadami takich grzałek są: trudność dobrania grzałki do posiadanego przez nas zbiornika, bardzo mały zakres regulacji temperatury temperaturę można nieco podwyższyć przez odlanie wody z akwarium lub obniżyć przez
zbiorniku o innej objętości. Natomiast zaletami: bezpieczeństwo użycia, trwałość i łatwa reperacja. Lepsza jest grzałka denna, gdyż zapewnia bardziej równomierne rozchodzenie się ciepła.
Całkowicie odpowiada celom akwarystyki połączenie grzałki z termoregulatorem. Termoregulator automatycznie wyłącza dopływ prądu po osiągnięciu uprzednio zaprogramowanej temperatury i ponownie włącza, gdy temperatura opadnie. Urządzenie to jest jednak dość skomplikowane i dlatego nie podajemy tu jego opisu ani schematu. Zainteresowani znajdą je w odpowiedniej literaturze.
Obsługa wszystkich tego typu grzałek jest bardzo prosta. Wystarczy je umieścić w wodzie i włączyć wtyczkę do gniazdka kontaktowego. Należy jednak pamiętać, że pozostawienie włączonej grzałki bez zanurzenia w wodzie grozi jej popsuciem.